Technika ta polega na tym, że pierwszy dźwięk wydobywasz normalnie (poprzez szarpnięcie struny), natomiast kolejny poprzez uderzenie palcem w strunę na wyższym progu. Na tabulaturze ta technika jest oznaczana literką h.

e |-----------------|
H |-----------------|
G |-------5h7-------|
D |-----------------|
A |--0h2------------|
E |-----------------|

Technika ta polega na tym, że pierwszy dźwięk wydobywasz normalnie (poprzez uderzenie struny), natomiast kolejny poprzez oderwanie palca od struny, przy czym aby zabrzmiało to odpowiednio głośno, odrywając palec należy dodatkowo szarpnąć nim strunę. Aby to zadziałało musisz wcześniej przygotować się i postawić inny palec na którymś z niższych progów (chyba, że po oderwaniu ma zabrzmieć pusta struna). Technika ta jest oznaczana na tabulaturze literką p.

e |-----------------|
H |-----------------|
G |-------7p5-------|
D |-----------------|
A |--2p0------------|
E |-----------------|

Technika ta polega na tym, że podczas grania określonego dźwięku wykonujesz szybki ruch dłonią, dzięki czemu otrzymujesz specyficzne, ładnie brzmiące wibracje. Na tabulaturze vibrato najczęściej oznaczane jest wężykiem.

e |----------12~~~~~~--|
H |-7~~----------------|
G |--------------------|
D |--------------------|
A |--------------------|
E |--------------------|

Technika ta polega na tym, że pierwszy dźwięk wydobywasz normalnie (poprzez szarpnięcie struny), natomiast kolejny poprzez przesunięcie palca po gryfie do innego progu. Na tabulaturach możesz spotkać cztery rodzaje slide'ów:

• w górę z określonego progu na określony próg
• w górę z dowolnego progu na określony próg
• w dół z określonego progu na określony próg
• w dół z dowolnego progu na określony próg

e |--------------------|
H |-5/7--/7---7\5--\5--|
G |--------------------|
D |--------------------|
A |--------------------|
E |--------------------|

Technika ta polega na tym, że po zagraniu pierwszego dźwięku podciągasz strunę w poprzek gryfu tak, aby wydobywany przez nią dźwięk uzyskał taką wysokość, jak dźwięk na innym, wyższym progu. Na tabulaturze technika ta oznaczana jest literką b, po której następuje numer który informuje Cię o tym, jak bardzo musisz strunę podciągnąć. Najczęściej spotykamy podciągnięcia do dźwięku kolejnego progu (czyli o jeden półton), lub do dźwięku o dwa progi wyżej (czyli dwa półtony - jeden cały ton). Często też po podciągnięciu następuje opuszczenie dźwięku z powrotem do wyjściowego.

e |-------------------------|
H |-11b12--11b13--11b12b11--|
G |-------------------------|
D |-------------------------|
A |-------------------------|
E |-------------------------|

Technika ta polega na tym, że podczas gry opierasz dłoń na mostku, dzięki czemu otrzymujesz przytłumiony dźwięk. Szczególnie gdy jest to grane na gitarze elektrycznej, pozwala na uzyskanie ciężkiego brzmienia. Na tabulaturze palm muting oznaczane jest literkami p.m. oraz kreską mówiącą o tym, dla których dźwięków masz je stosować.

   p.m. -----------|
e |--------------------|
H |--------------------|
G |--------------------|
D |--------------------|
A |--------------------|
E |-0-0-0-0-3-3-3-3--0-|

Muffled strings to technika wydobywania z gitary przytłumionych dźwięków, wykorzystywana podczas gry akordowej. Polega ona na tym, że zamiast przyciskać struny mocno do gryfu, tylko ich dotykasz, przez co dźwięk jest stłumiony. Na tabulaturze muffled strings oznaczane jest za pomocą znaków x, pokazujących, które struny należy uderzyć. Natomiast co do miejsca na gryfie, w którym należy to zagrać, to jest ono w zasadzie dowolne.

e |------------x---x---|
H |------------x---x---|
G |------------x---x---|
D |---x--x-----x---x---|
A |---x--x-----x---x---|
E |---x--x-----x---x---|

Technika ta najlepiej wychodzi przy akordach barowych i power akordach, gdyż grając te akordy możesz łatwo przytłumić wszystkie uderzane struny, ale oczywiście możesz ją stosować również na przemian ze zwykłymi, podstawowymi akordami.

Technika ta polega najprościej mówiąc na tym, że grasz tak jak hammer-on i pull-off, tylko wykorzystujesz do tego celu obie dłonie. Dźwięki wydobywasz poprzez uderzanie oraz odrywanie palców w różnych miejscach na gryfie gitary. Tapping szczególnie dobrze wychodzi na gitarze elektryczniej, gdzie nie trzeba dużej siły aby wydobyć dźwięk, na klasykach i akustykach jest to trudniejsze. Jeżeli dźwięk ma zostać wydobyty poprzez uderzenie palcem prawej dłoni, to na tabulaturze będzie to oznaczone literą T. Pozostałe hammer-ony oraz pull-ofy są oznaczane normalnie.

     T       T          T       T          T        T
e |--8p5p3-----------|--8p3p0-----------|--8p5p3----10p3---|
H |----------8p5p3---|----------8p3p0---|------------------|
G |------------------|------------------|------------------|
D |------------------|------------------|------------------|
A |------------------|------------------|------------------|
E |------------------|------------------|------------------|

Flażolet to specjalny sposób na wprawienie całej struny w drgania o określonej wysokości. Zagranie flażoletu polega na tym, że zamiast przyciskać strunę palcem do gryfu zaraz przed określonym progiem, tylko lekko dotykasz strunę bezpośrednio nad progiem. Tak zagrany flażolet nazywa się flażoletem naturalnym i występuje na 5, 7 oraz 12 progu gitary. Dlaczego właśnie tutaj? Ponieważ w tych miejscach dzielisz strunę dokładnie w 1/4, 1/3 i połowie długości - w ten sposób wytwarzasz falę stojącą. Na tabulaturze flażolety oznaczane są nawiasami klamrowymi.

e |---------------<5>--|
H |--------------------|
G |--------------------|
D |---------<7>--------|
A |--------------------|
E |-<12>---------------||